خواهش میکنم زفیق جان
. برای خودتون اینارو انجام بدین اگه میخواین یه دنیای متفاوت بسازین برای خودتون. بین گفتن و عمل کردن یه راه درازه. اگه جنس مخالفم نبودین و احساسات تو کار نبود دومی رو میگفتم اون واقعا شدیدااااااااااااااااااااا اااااا عالیه. راجب حافظه هستش و این که چطور اطلاعات رو به همدیگه نزدیک تر کنیم تا هیچوقت هیچ چیزی یادمون نره. من امتحان کردم توی این سالی که گذشت و هر بار که چیزی میخواستم یادم بیاد حتما یادم میومد. دیدین بعضی وقتا میخواین یه چی رو یادتون بیارین اما نمیشه و اخرش مجبور میشین ولش کنین؟ این دومی یه جوری کار میکنه که اون فاصله فضایی بین مراکز حافظه انگار کمتر بشه و جست و جو سریعتر بشه و "حتما" اون چیزه یادتون بیاد. (ولی باعث وسواس فکری شدید میشه. چون وسواس فکری یعنی بیشتر و سریعتر شدن پردازش و انتقال اطلاعات توی بخشایی از مغز که مربوط میشه به حافظه و پردازش اطلاعات.) این مربوط استفاده از همون کنترل احساسات هست ولی تو قالب پیچیده و ترکیبی با یه سری چیزای دیگه. ولی برای الان متاسفم چون که جنس مخالفم هستین و اون رو نمیتونم بگم چون تاثیر بدی روی احساسات میذاره و چون پردازش سریعتر میشه باعث میشه دایم خواب تکراری و عجیب غریب ببینین
مشکل دیگه و اصل مشکل اینه که شما زندگی رو خیلی جدی گرفتین. ماها موجودات بی ارزشی هستیم که یه زمان خیلی خیلی نزدیک میمیریم چه ارزشی داره که کی چی میگه یا چطور رفتار میکنه یا من چیکار میکنم موفق میشم نمیشم ادم فقیری میشم یا ثروتمند میشم یا فلان کارو انجام میدم یا نمیدم ... اینا همش استرس اضافه هست.
باور کنین ما فقط یه مسافریم همین الان این همه مدت که زندگی کردین چطوری گذشت؟ انشالله که 120 سال عمر میکنین ولی با خوش بینی تمام رنج خیلیامون همون 60 هست یعنی شما الان تقریبا نصفای عمرتون رفته! باور میکنین؟ خیلی زود گذشت فکر میکردم یه زمان که وقت پیدا میکنم میرم نمیدونم کهکشانای دیگه رو بگردم. تا چشم به هم زدن نزدیکای نصف عمر من (اگه 60 سال بود) هم گذشت...
همه ادما در هر صورتش با ارزشن تو هر شغل یا بیکاری که باشن اگه کار خاصی انجام داده باشن اگه انجام نداده باشن اگه خوشحال بمیرن اگه غمگین بمیرن چون ارزش رو ما میذاریم این دیدگاه ما هست که میگه کدوم ادم ارزش داره شاید من بگم ادمی که باعث مردن خیلیا شده ارزشمند ترین ادمه. فکر میکردم ادما تو دوران مدرنشون هست. نه. تو اون دوران اولیه هستیم هنوز ارزش هامون هم خنده داره هنوز زمان کمیه که وجود داریم. کاش میشد یه خیلی زمان دور تر به دنیا میومدیم و وقت کممون صرف چیزای بی ارزش نمیشد. ولی اگه دور تر به دنیا میومدیم بازم میگفتیم دور تر و بازم دور تر. مثل همون انعکاسا که گفتم فکر میکنی ساختمان رو میتونی ببینی ولی نه فقط از روی انعکاساش میبینی.
خیلی زود گذشت
فقط حسرت صداهایی که میخواستم بشنوم
و چیزای عجیبی که میخواستم و حالتایی که میخواستم تجربه کنم
خوبه که میتونم توی خواب ببینمشون
اینارو قبلا گفتم بهتون منظورم چیه
توی وبلاگتون پیام میذارم و بعضی وقتا بهتون پیام میدم فقط شما بنویسین اونجا منم اسپم میدم
bye